توانایی بی‌نظیر جیمز وب در نگریستن به دوردست، تنها محدود به اجرام آسمانی نیست و می‌تواند عناصر بیوشیمیایی را در سردترین و تاریک‌ترین ابرها را هم نظاره کند.
به تازگی این تلسکوپ، در یک ابر مولکولی به نام Chamaeleon I که در فاصله بیش از ۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، کربن یخ زده، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و گوگرد پیدا شده. یعنی همان عناصری که برای تشکیل آمینواسیدها لازم هستند.
ماریا دروزدوفسکایا، ستاره شناس از دانشگاه برن در آلمان، می گوید: «این عناصر اجزای مهم مولکول‌های پیش‌زیستی مانند اسیدهای آمینه ساده هستند و بنابراین، مواد تشکیل دهنده زندگی هستند.»
علاوه بر این، یک تیم بین المللی از محققان به سرپرستی اخترشناسی مانند ملیسا مک کلور از دانشگاه لیدن در هلند نیز اشکال منجمد مولکول‌های پیچیده‌تر مانند آب، متان، آمونیاک، سولفید کربونیل و مولکول آلی متانول را شناسایی کرده‌اند.
توده‌های سرد و متراکم در ابرهای مولکولی محل تولد ستارگان و سیاراتشان هستند. دانشمندان بر این باورند که آمینواسیدها و سایر مولکول‌ها در ابر مولکولی که خورشید را به وجود آورده بود، وجود داشته که برخی آنها بعداً از طریق برخوردهای دنباله‌دارها و سیارک‌ها به زمین تحویل داده شده بودند.
عناصر و مولکول‌های کشف شده در Chamaeleon I ممکن است روزی در جریان شکل‌گیری سیاره‌ای نقش ایفا کنند و مواد لازم برای پیدایش حیات را به سیارات نوزاد جدید تحویل دهند.
جیمز وب با قابلیت تشخیص فروسرخ قدرتمند خود، قادر است غبار متراکم را با وضوح و جزئیات بیشتری نسبت به تلسکوپ‌های قبلی ببیند. این به این دلیل است که طول موج‌های فروسرخ نور مانند طول موج‌های کوتاه‌تر، توسط ذرات گرد و غبار را پراکنده نمی‌شوند.
برای تعیین ترکیب شیمیایی گرد و غبار در Chamaeleon I، دانشمندان به میزان و شیوه جذب تکیه دارند. نور ستاره‌ای که از میان ابر عبور می‌کند می‌تواند توسط عناصر و مولکول‌های موجود در آن جذب شود. مواد شیمیایی مختلف طول موج‌های متفاوتی را جذب می کنند. سپس دانشمندان می وانند این خطوط جذب را تجزیه و تحلیل کنند تا مشخص کنند کدام عناصر موجود هستند.
جیمز وب در Chamaeleon I دانه‌های غبار سیلیکات، آمینواسید را در دمای حدود -۲۶۳ درجه سانتیگراد یافت. البته چگالی آمینواسید کمتر از حد انتظار است.
این تحقیق در Nature Astronomy منتشر شده.