از باله شنا تا برق‌گیر –

بنجامین فرانکلین معروف به چیزهای زیادی است:  یک دولتمرد، ناشر روزنامه و یکی از معماران انقلاب آمریکا. اما وی در ذات خود، یک مخترع بود. به نظر می‌رسید که ذهن برجسته او هرگز متوقف نمی‌شود، اینجا به تعدادی از اختراعات او اشاره می‌کنیم.

فرانکلین متولد ۱۷ ژانویه ۱۷۰۶ در بوستون، ماساچوست، بود. او ذهن مشتاق خود را در سنین جوانی به کار گرفت. اگرچه او مجبور شد در ۱۰ سالگی مدرسه را ترک کند تا در مغازه شمع و صابون فروشی پدرش کمک کند، اما از وقت آزادش برای خواندن کتاب استفاده می‌کرد. او در سن ۱۱ سالگی،  یکی از اولین اختراعات خود را انجام داد: باله های چوبی شنا برای اینکه سریعتر شنا کند.

بر خلاف باله‌های شنای امروزی که شناگران به پاهای خود متصل می‌کنند، فرانکلین ۱۱ ساله باله‌های شنا خود را به دستان خود وصل کرد.

فرانکلین بعداً در مقاله خود با عنوان «در هنر شنا» نوشت: «من دو باله بیضی‌شکل شکل ساختم که هر کدام حدود ۱۰ اینچ طول و شش اینچ پهن بود، با سوراخی برای انگشت شست تا آن را در کف دستم نگه دارم». “آنها بسیار شبیه کاردک‌های یک نقاش بودند. در حرکت به جلو در شنا، لبه‌های آن‌ها را به جلو هل دادم و وقتی آنها را به عقب می‌کشیدم، با سطوح آنها به آب ضربه زدم. به یاد دارم که با این باله‌هاسریع‌تر شنا می‌کردم، اما آنها مچ دستم را خسته می‌کرد.»

با افزایش سن، تمایل بنجامین فرانکلین به اختراع افزایش یافت. فرانکلین مردی با استعدادهای فراوان – و سرگرمی های فراوان – یک کاسه سوپ اختراع کرد که چیزی از آن بیرون نمی‌ریخت، یک آلت موسیقی به نام آرمونیکا شیشه‌ای، وسیله ای برای گیر انداختن کتاب‌ها در قفسه های بلند و پیشگیری از افتادن آنها و حتی عینک های دو کانونی اختراع کرد.

فرانکلین، خواننده‌ای مشتاق کتاب بود که هم از نزدیک بینی و هم از دوربینی رنج می‌برد، او از اینکه مدام عینک خود را عوض کند خسته شد. بنابراین، او چیزی را اختراع کرد که آن را “عینک دوبل” نامید. بر اساس نوشته‌های موزه ملی تاریخ آمریکا اسمیتسونین، فرانکلین عدس‌ های دو عینک را برید و “نیمی از هر یک را در یک دایره قرار داد.”

رعد و برق یک خطر بزرگ برای شهرهای سراسر جهان بود. کلیساها به ویژه در معرض خطر بودند، زیرا آنها اغلب مرتفع‌ترین ساختمان اطراف بودند. اتفاقاً فرانکلین مجذوب رعد و برق شد.

در سال ۱۷۵۲، فرانکلین با آزمایش معروف خود با یک بادبادک پی برد که صاعقه یک پدیده الکتریکی است. سپس کلید فلزی را به بادبادک وصل کرد و بار الکتریکی را که از آسمان طوفانی فرود آمد مشاهده کرد. فرانکلین مشاهدات مهمی در مورد رعد و برق انجام داد.

با همین دانش بود که بنجامین فرانکلین میله صاعقه را اختراع کرد. او این فرضیه را مطرح کرد که قرار دادن یک میله آهنی بر روی ساختمان ها می‌تواند آنها را از برخورد رعد و برق مخرب در طول طوفان محافظت کند.

پس از اینکه او یک میله برق گیر را در خانه خود در فیلادلفیا نصب کرد، در سراسر جهان از کار او تقلید کردند. طبق گفته مرکز قانون اساسی، حتی پادشاه جورج سوم یک میله برق گیر نصب کرده بود.