ساتورنینا تورس د بجارانو با همان لباس طرح رز و پیراهن پشمی سبزی که با آن دفن شده بود، در بر کرده و یک میخک قرمز مصنوعی را در دستان خود گرفته.
بجارانو ۶۳ ساله در آخرین آرامگاه مادرش در موزهای که جسد او و ۱۳ تن دیگر از شهر سن برناردو را به نمایش گذاشته، در مورد پیکر مادرش میگوید: «او هنوز صورت کوچک قهوهای، گرد موهای بافتهاش را دارد. و به طور مرموزی پس از مرگ مومیایی شده است.»
بیجارانو، یکی از ساکنان شهر در حدود ۱۰۰ کیلومتریجنوب بوگوتا، میگوید: «اگر خدا میخواهد او را حفظ کند… باید دلیلی داشته باشد.»
تورس در سال ۱۹۹۳ در یک طاق در گورستان شهرداری سن برناردو به خاک سپرده شد. هنگامی که بستگانش در سال ۲۰۰۱ او را نبش قبر کرند – طبق معمول برای ایجاد فضا برای اجساد جدید – او را هنوز با مو، ناخن و موهای بافته دست نخورده بود.
تعجب زیادی نداشت. این امر در مورد دهها جسد مومیایی شده از زمان اولین مورد کشف در سال ۱۹۶۳ در گورستان، مکررا رخ داده است.
روسیو ورگارا، راهنمای موزه، میگوید: «وقتی این ماجراها شروع شد، مردم کمی نسبت به اتفاقاتی که در حال رخ دادن بود، باور داشتند؛ آنها فکر میکردند که اینها رویدادهای تصادفی و تک هستند. اما با گذشت زمان، یافتن اجساد در این شرایط خوب بیشتر و بیشتر شد. حتی چشم برخی به خوبی حفظ شده بود.در شرایطی که این عضو به سرعت پوسیده میشود.
پاداش پس از مرگ؟!»
به گفته ورگارا، با وجود تلاشهای متعدد کارشناسان برای توضیح این پدیده – که در کشورهایی مانند مکزیک و ایتالیا نیز مشاهده شده – دلیل مومیاییسازی خود به خود در سن برناردو هرگز مشخص نشده است.
برخی از مردم محلی بر این باورند که این فرآیند (مومیایی شدن) به این دلیل است که فرد خیلی خوب بوده است و این یک پاداش پس از مرگ است. دیگرانی هستند که این را یک مجازات میدانند.
اکثر آنها متقاعد شدهاند که این به دلیل رژیم غذایی سالم ساکنان معتدل سان برناردو و شیوه زندگی فعال و کشاورزی است.
هیچ الگوی واضحی برای مومیایی شدن با نشدن وجود ندارد: کسانی که پیکرشان مومیایی خود بخود میشود، در سنین مختلف در هنگام مرگ هستند و هیچ جنسیت یا نوع بدن خاصی غالب نیست. همچنین هیچ بخش خاصی از این گورستان وجود ندارد که مومیاییهای بیشتری نسبت به بقیه داشته باشد.
بسیاری معتقدند که پاسخ باید در خزانههای دفن باشد. اولین مومیاییها در سن برناردو تنها پس از افتتاح این گورستان که هیچ گور زیرزمینی ندارد، پیدا شد.
قبل از دهه ۱۹۶۰، این شهر دارای دو محل دفن بود که حتی یک مورد مومیایی خود بخود نداشت
او افزود که آب و هوای این منطقه مرطوب است که معمولاً فساد را تسریع میکند، نه اینکه مانع آن شود.
بستگان اجساد مومیایی شده وادار شدهاند اجازه نمایش آنها را در موزه بدهند. اکثر آنها تصمیم به سوزاندن بقایای اجساد گرفتهاند، اما خانواده بجارانو چنین تصمیمی نگرفتند.
بجارانو که مرتباً نوههای تورس را برای بازدید از مقبرهاش میآورد، پرسید: «خدا میخواست او را به ما بسپارد، و ما او را داریم… وقتی او جنین چیزی را صلاح میداند، چگونه میتوانیم اجازه دهیم، سوزانده شود؟»
© خبرگزاری فرانسه
اگر خواننده جدید سایت «» هستید!
شما در حال خواندن سایت ( دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون میشویم اگر:
– سایت رو در مرورگر خود بوکمارک کنید.
-مشترک فید یا RSS شوید.
– شبکههای اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام – صفحه اینستاگرام ما
– برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:
عکسهای «قبل و بعد» یا عکسهای یک مکان بعد از گذشت زمان مدید، به چند دلیل جالب از آب درمیآیند:دگرگونی دیداری: انسانها به طور طبیعی به سمت تغییرات و دگرگونیهای بصری گرایش دارند. عکسهای قبل و بعد تصویری واضح و قابل توجه از پیشرفت،…
این ساعت آفتابی زمان را به صورت دیجیتالی نشان میدهدکریم عبدالجبار و مربی جان وودن : هرگز فراموش نکنید که چه کسی به شما کمک کرده و باعث پیشرفت شما شده.فقط به دقت نگاه کنیدآتش نشانان آمریکایی در حال خاموش کردن آتش در…
مجموعه زیر به ظاهر مفرح یا حتی خندهدار است اما هر یک گویای نبود نقشه، مغز طراح یا ذهنی است که به صورت ساده کار را در ذهن شبیهسازی کند.مشابه این جمله مشهور را که عیب برنامه، در حین انجام آن بیرون میآید را در عمرمان زیاد شنیدهایم و…
تصور کنید وارد اتاقی میشوید و صندلیای را میبینید که شبیه یک قاچ هندوانه غولپیکر است، همراه با پوست و دانههایش. یا صندلیای که شبیه آناناس سیخدار است، با لبه های تیز و اندرون نرمش؟این دنیای بونی کارهرا است، هنرمند با استعداد سه…
یکی از جالبترین چیزها در مورد مطالعه تاریخ، یادگیری چیزهای شگفتانگیزی است که نیاکان ما ایجاد کردهاند. اما برخی از یادگارهای آنها از بین رفتهاند و فقط ویرانههای آنها باقی هستند و در مواردی همین ویرانهها هم نیستند و فقط توصیفهای متنی…
نوشته: تاماس دومبورا توثمن چهار سال پیش در فصل زمستان از دریاچههای پلیتویس بازدید کردم و از دنیای زیبا و یخ زده آنها با آبشارهای یخی و مناظر سفید عکس گرفتم.اخیراً دوباره به این دریاچهها بازگشتهام تا از همان منظره خیرهکننده عکس…