ماشین و تلفن، زمانی دو اختراع پیشگامانه بودند. جالب است که این دو تنها یک دهه از یکدیگر جدا بودند. خودرو و تلفن به ترتیب در سال‌های ۱۸۸۵ و ۱۸۷۵ اختراع شده بودند. اما اگر فیلم‌های قدیمی را دیده باشید می‌دانید که خیلی‌ها پیش‌تر از موبایل‌های به سبک کنونی، گاهی شخصیت‌های سینمایی را می‌دیدیم که با تلفن خودروی خود صحبت می‌کردند.
مشابه بسیاری از فناوری‌های نسل اول، اولین “تلفن ماشین” هم حجیم و هم دست و پا گیر بود و برای استفاده روزمره مناسب نبود.
تاریخچه تلفن‌های خودرو به اوایل دهه ۱۹۴۰ باز می‌گردد، زمانی که آزمایشگاه بل اولین سرویس تلفن همراه را توسعه داد. این سرویس برای اولین بار در سنت لوئیس، میسوری، ایالات متحده در ۱۷ ژوئن ۱۹۴۶ مورد استفاده قرار گرفت.
تجهیزات اصلی ۳۶ کیلوگرم وزن داشتند و در ابتدا فقط ۳ کانال برای همه کاربران در منطقه شهری وجود داشت.
بعداً مجوزهای بیشتری اضافه شد و در مجموع به ۳۲ کانال در ۳ باند رساند. این سرویس حداقل در دهه ۱۹۸۰ در بخش‌های بزرگی از آمریکای شمالی مورد استفاده قرار گرفت.
عمل اسلیو معده
رزرو هتل
خرید ساک پارچه ای
در ۲ اکتبر ۱۹۴۶، تجهیزات ارتباطی موتورولا اولین تماس‌ها را با سرویس تلفن رادیویی خودرویی جدید شرکت تلفن ایلینوی بل در شیکاگو انجام داد. با توجه به تعداد کم فرکانس‌های رادیویی موجود، سرویس به سرعت به ظرفیت خود رسید.
در آلمان غربی، خدمات تلفن خودرو برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ با نام سرویس A-Netz عرضه شد. در سال ۱۹۷۱، به حداکثر ظرفیت تقریباً ۱۱۰۰۰ مشترک رسید و در سال ۱۹۷۲ توسط B-Netz جایگزین شد، که دارای سیستم شماره‌گیری مستقیم بود و نیازی به اپراتور انسانی برای برقراری تماس نداشت.
با این حال، برای تماس به یک مشترک، شخص باید مکان آنها می‌دانست! تصور کنید که شماره موبایل کسی را بگیرید و باید هر بار بدانید که در کدام شهر یا منطقه شهر است! این سیستم در سال ۱۹۸۵ توسط سیستم C-Netz 1G جایگزین شد.
گوشی‌های اصلی ماشین‌ها حجیم و گران بودند و اغلب بیشتر از خود ماشین قیمت داشتند. تماس با آنها همچنین به چند ساعت زمان مکالمه محدود بودند و کیفیت سیگنال ضعیف بود و تماس‌های مکرر قطع می‌شد.
در اوایل دهه ۱۹۸۰، تلفن‌های خودرو بیشتر توسط مدیران تجاری، سیاستمداران و افراد ثروتمندی که نیاز داشتند در حین حرکت در ارتباط باقی بمانند، استفاده می‌کردند.
در طول دهه ۱۹۸۰، تلفن خودرو محبوب‌تر از تلفن همراه بود. با این حال، همانطور که گوشی‌های موبایل به تدریج در طول رونق تلفن همراه در دهه ۱۹۹۰ سبک‌تر و مقرون به صرفه‌تر شدند و دیگر تلفن‌های خودرو کمتر رایج شدند.
در دهه ۲۰۰۰، تلفن‌های خودرو به دلیل راحتی کار با گوشی‌های موبایل و نیز فناوری‌های جانبی دیگری که به مشتری می‌دادند، غیر معمول شده بودند.
تا سال ۲۰۰۸ هنوز برخی از تلفن‌های خودرو در دسترس بودند، از جمله نوکیا ۸۱۰ و موتورولا VC6096 برای استفاده در شبکه‌های GSM و یک تلفن خودرو که توسط NAL Research برای شبکه ماهواره‌ای Iridium ساخته شده بود.
از سال ۲۰۰۸، بسیاری از خودروها سیستم‌های یکپارچه و «هندزفری» را برای استفاده از موبایل، از طریق اتصال بی‌سیم بلوتوث دادند. یعنی دیگر جداگانه خبری از تلفن خودرو نبود.
