پس محققان کاهش انگیختگی را با بوکس، دوچرخهسواری و دویدن و همچنین تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا مورد بررسی قرار دادند.
فعالیتهای آرام بخش خشم را در آزمایشگاه و بیرون کاهش میدهد. چیزهایی مانند یوگا، تمرکز حواس، آرامسازی پیشرونده عضلانی، تنفس دیافراگمی، و تایم اوت بود.
آرامسازی پیشرونده عضلانی و به طور کلی فقط آرامسازی ممکن است به اندازه رویکردهایی مانند تمرکز حواس و مدیتیشن مؤثر باشد و یوگا هم راهی برای آرام کردن و کاهش خشم است.
بهجای تلاش برای تخلیه خشم، محققان توصیه میکنند با کم کردن شدت، آن را تضعیف کنید.
به طور خلاصه همان استراتژیهایی که بر کاهش استرس موثرند، در واقع برای خشم نیز مؤثر است.
از سوی دیگر بیشتر فعالیتهای تقویتکننده برانگیختگی خشم را کاهش نمیدهند و برخی آن را افزایش میدهند و دویدن هم از این دسته است.
به نظر میرسد ورزشهای توپی و سایر فعالیتهای بدنی شامل بازی باعث کاهش برانگیختگی فیزیولوژیکی میشوند و این نشان میدهد که اگر تمرین سرگرمکننده باشد، ممکن است برای کاهش خشم مفیدتر باشد.
فعالیتهای فیزیکی خاصی که برانگیختگی را افزایش میدهند ممکن است برای قلب شما مفید باشند، اما قطعاً بهترین راه برای کاهش خشم نیستند.
این مطالعه در Clinical Psychology Review منتشر شده.