ذخیره‌ساز سه‌بعدی داده‌های جدید با استفاده از نور می‌تواند میلیون‌ها فیلم را روی یک دیسک ذخیره کند

ما به صورت پیوسته نیاز به ذخیره حجم افزون‌تری از اطلاعات داریم. اگر هاردها و میزان ذخیره اطلاعات شخصی خود را با چند سال قبل مقایسه کنیمِ قطعا شگفت‌زده خواهیم شد. با این وجود نیاز به شیوه‌های جدید ذخیره اطلاعات همیشه وجود دارد. همان طور که SSDها در صورت مقرون‌‌به‌صرفه‌تر شدن جای هارد دیسک‌ها را خواهند گرفت، ممکن است روزی SSDها هم به حاشیه رانده شوند.

خوشبختانه تحقیقات جدیدی برای ایجاد یک روش نوآورانه برای ذخیره بایت‌های بسیار بیشتر در  فضای فیزیکی روی یک دیسک نوری در حال انجام هستند.

این رویکرد مبتنی بر همان رویکرد ذخیره‌سازی داده‌های نوری مبتنی بر نور (ODS) است که برای نوشتن یا رایت دی‌وی‌دی‌ها استفاده می‌شود، اما تفاوت این است که به صورت سه بعدی کار می‌کند. این به معنای ذخیره دیتا در صد‌ها لایه به جای یک لایه است که منجر به جهش عظیم در ظرفیت می‌شود.

به گفته تیم تحقیقاتی، ما در مورد پتابیت‌ها اطلاعات روی یک دیسک صحبت می‌کنیم: معادل قرار دادن حدود یک میلیون فیلم با کیفیت استاندارد روی چیزی به اندازه یک DVD. ما در حال ورود به قلمرو exabits (یک میلیون تریلیون یا یک کوینتیلیون بیت) هستیم!

رویکرد جدید با یک محیط ذخیره‌سازی جدید به نام AIE-DDPR – یا نور مقاوم در برابر انتشار ناشی از تشعشعات، عمل می‌کند. یعنی در یک لایه نازک امکان نوشتن داده‌ها را با وضوح فوق‌العاده بالا فراهم می‌شود.

محققان می‌نویسند: «مراکز داده با داشتن تعداد زیاد دستگاه‌های فلش نیمه هادی و هارد دیسک، انرژی بالایی طلب می‌کنند و هزینه‌های عملیاتی بالا و طول عمر کوتاه دارند.»

توجه به این نکته مهم است که هنوز چند چالش مهم وجود دارد که باید روی آنها کار کرد. این فناوری قبل از اینکه بتوان به طور عملی از آن استفاده کرد، باید سریع‌تر و کارآمدتر شود، اگرچه محققان در حال حاضر‌ایده‌هایی در مورد چگونگی تحقق این امر دارند.

اگر روش جدید ذخیره‌سازی داده‌ها را بتوان با موفقیت توسعه داد، مزایای بالقوه آن مشخص است: مراکز داده‌ای که فضای کمتری را اشغال می‌کنند، نگهداری آن‌ها ارزان‌تر است و  انرژی کمتری مصرف می‌کنند.

این تحقیق در Nature منتشر شده.